WYWIAD Z PANIĄ ANNĄ TERTEL,
ARCHITEKTEM, KREWNĄ „INKI”.

Danuta Siedzikówna, zwana, „Inką” była łączniczką i sanitariuszką w Wileńskiej Brygadzie Armii Krajowej. Brała udział w działaniach podziemia antykomunistycznego. Aresztowana i torturowana przez służby bezpieczeństwa, nikogo nie wydała. Zamordowano ją bezprawnie w 1946 roku. Gdy zginęła, nie miała jeszcze 18 lat.  

Jeśli chcecie dowiedzieć więcej o „Ince”, zajrzyjcie do artykułu na naszej stronie internetowej z 2 III pod tytułem „Kim była Inka?” >>>

 A teraz zapraszamy do przeczytania wywiadu z przemiłą Panią Anną Tertel. Tak przypuszczaliśmy, nie mogło być inaczej, krewna „Inki” to wspaniała osoba.

 Uczniowie: Jakie pokrewieństwo łączy Panią z Inką?

 Pani Anna Tertel: Jestem wnuczką starszej siostry Inki, Wiesławy.

  Co Pani czuła, gdy słyszała opowieści o Ince?

 A.T. Radość z dzieciństwa, bo w tamtych rejonach spędzałam wakacje, smutek ze śmierci i spokój z odnalezienia ciała i pogrzebu. Babci, siostrze Inki, bardzo zależało na uczczeniu pamięci siostry.

  Jaką dziewczyną była Inka?

 A.T. Wesołą, pogodną, z poczuciem humoru, nieśmiałą.

  Czym się interesowała, jakie miała pasje?

 A.T. Śpiew, gra na gitarze.

  Czy lubiła zwierzęta?

 A.T. Tak, rodzina mieszkała w leśniczówce i Danusia sama pracowała w nadleśnictwie.

  Co spowodowało, że Inka podjęła decyzję o przyłączeniu się do oddziałów AK?

 A.T. Działalność jej mamy, która brała czynny udział w strukturach niepodległościowych.

  W jaki sposób przetrwała pamięć o Ince, czy tylko w rodzinie? 

 A.T. Były dowódca Inki - Olgierd Christa ps. "Leszek" ufundował tablicę pamiątkową w katedrze w Gdańsku.

  Jak zareagowała rodzina na oczyszczenie z zarzutów Danuty Siedzikówny, a jak na odnalezienie jej szczątków?

 A.T. Spokojem i zadowoleniem z poczucia spełnionego obowiązku, że sprawy związane z rodziną zostały wypełnione, a odnalezieniem szczątków wszyscy byli zaskoczeni i ucieszeni, że będzie można wypełnić życzenia bliskich.

Bardzo dziękujemy Pani za udzielenie odpowiedzi. Czujemy się wdzięczni, wzruszeni i wyróżnieni.

A.T. Ja również dziękuję.

Wywiad przeprowadzili:
Szymon z klasy IVa
oraz Natalia, Kacper i Aleks z klasy VIb.